Zbiórka Konstytucyjna 2025

wpis w: Wszystko | 0

W piątek 5 września odbyła się Zbiórce Konstytucyjnej (tradycja sięga 1986 roku), wybrano władze drużyn. Na funkcję drużynowej jednogłośnie wybrano po raz drugi samarytankę Zofię Pryczkowską. Drużynowa wybrała przybocznych – ćwika Tomasza Wica i ćwika Pawła Dawidowskiego oraz kronikarza drużyny: dh. Malwinę Mikońską.

Wcześniej ustępujący funkcyjni (drużynowa, przyboczny i zastępowi) zdali relacje z pełnionych w minionym roku harcerskim funkcji.

Następnie zastępy wybrały swoich liderów:

Zastęp 101 „Szara Dziesiątka”
Zastępowa: sam. Zuzanna Żydyk
Podzastępowa: sam. Aleksandra Kwapińska

Zastęp 505 „Krzyczące Orły”
Zastępowa: dh. Julia Labuda
Podzastepowy: dh. Jakub Kowalczyk

Zastęp 303 „Cichociemni”
Zastępowy: dh. Kajetan Kroczak
Podzastepowy: dh. Szymon Stencel

Ostatnim punktem wyborów Zbiórki Konstytucyjnej był wybór Kręgu Czerwonego Beretu:
Przewodnicząca: pwd. Anna Gibuła
Zastępca: sam. Julia Kowalczyk
Sekretarz: sam. Aleksandra Kwapińska
Członek kręgu: pwd. Tobiasz Stachecki

Rada Drużyny wręczyła prezenty osobą, które miały urodziny i imieniny podczas obozu.

W drugiej części zbiórki wprowadzono przygotowane przez hm. Krzysztofa Siwka poprawki do konstytucji w tym korekta tekstu i grafik oraz zatwierdzono powstanie nowego patrolu wędrowniczego.

Galeria zdjęć

Pełny tekst poprawionej konstytucji:

Konstytucja

7 Harcerskiej Drużyny Czerwonych Beretów

im. generała Stanisława Sosabowskiego

Hufiec ZHP Lębork

I. NAZWA, BOHATER, HYMN

1.1. 7 Harcerska Drużyna Czerwonych Beretów imienia generała Stanisława Sosabowskiego jest drużyną starszoharcerską powstałą w 1957 roku (7 Drużyna Harcerzy). Potwierdzona pierwszym rozkazem z 30 listopada 1959 roku (rozkaz L7/59).

1.2. Od 1973 roku drużyna posługuje się skrótem 7 HDCzB.

1.3. Specjalność obronną „Czerwone Berety” drużyna przyjęła w 1967 roku – rozkaz Komendanta Gdańskiej Chorągwi ZHP L10/67 z dnia 1 grudnia 1967 roku.

1.4. W obecnym kształcie (zastępy, barwy, bohater drużyny, symbolika) działa od 1982 roku.

1.5. Bohaterem drużyny od 25 czerwca 1983 roku jest generał brygady Stanisław Sosabowski – dowódca Polskiej 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej (1 SBS). Generał Sosabowski był twórcą i dowódcą pierwszej jednostki spadochronowej w Wojsku Polskim i jednej z pierwszych na Zachodzie. Dzięki swemu uporowi stworzył brygadę nieustępującą w wyszkoleniu tego typu jednostkom alianckim. Według planów generała Sosabowskiego brygada miała najkrótszą drogą przybyć do kraju. Jednak przez decyzje nie od niego zależne spadochroniarze polscy musieli walczyć na polach holenderskich pod Driel niedaleko Arnhem biorąc udział w operacji „Market-Garden”. Walczyli i umierali na obcej ziemi, a tak pragnęli nieść wolność okupowanej Ojczyźnie. Ich tęsknoty zawarte są w słowach hymnu naszej drużyny.

1.6. „Marsz Spadochronowy” – hymn drużyny

W bojowym szyku staną bataliony,
Zagrają śmigła na Zwycięski Dzień,
I na zroszone polską krwią zagony,
Spadnie skrzydlatych spadochronów cień.

W locie szumią spadochrony,
Wiatr owiewa młodą skroń,
Serca biją jak szalone –
Mocniej ściskaj w garści broń.
W zwartym szyku idźmy razem
Kujmy Polskę w ogniu szarż!
„Naprzód” – naszym jest rozkazem…
To jest nasz Powietrzny Marsz.

Jedwabną tęczą zlecim na stolicę,
Na stare Wilno i kresowy Lwów
I po znajomych starych okolicach
Przejdziemy z pieśnią tak jak dawniej znów.

                                                                                        Słowa i muzyka
                                                                                  Wacław R. Niezbrzycki

II. CEL I ŚRODOWISKO DZIAŁANIA

2.1. Drużyna stawia sobie zadania realizowania idei harcerskiej służby:

a) służby Ojczyźnie rozumianej jako rzeczywisty i potrzebny udział w pracy dla kraju, wykonywanie dobrowolnych zadań dla środowiska, własnego regiony i innych;

b) służby innym ludziom rozumianej jako harcerskie działanie dla innych,
a w szczególności dla potrzebujących harcerskiej pomocy;

c) służby sobie rozumianej jako podejmowanie takich zadań, które pozwolą kształtować swój charakter, pracować nad sobą, przeżyć niepowtarzalną harcerską przygodę.

2.2. Drużyna kieruje się w swym działaniu Przyrzeczeniem i Prawem Harcerskim.

2.3. 7 HDCzB jest drużyną zrzeszającą harcerki i harcerzy ze środowisk szkół podstawowych i ponadpodstawowych w Lęborku.

III. BARWY DRUŻYNY

3.1. chusta bordowa, tego samego koloru pagony, na których wyszyta jest biała siódemka. Czarne obramowania na chuście i pagonach oznaczają żałobę po polskich spadochroniarzach z 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej.

3.2. Bordowy beret z lilijką i z wyszytym znakiem zastępu

3.3. Oznaka (emblemat/plakietka) drużyny w kształcie spadochronu z szarfą, przedstawia biały otwarty spadochron, w środku którego pionowo znajduje się pikujący orzeł – symbol polskich spadochroniarzy. W szponach orła znajduje się złoty wieniec laurowy, a wewnątrz wieńca złota lilijka. U dołu spadochronu rozpościera się po bokach biała szarfa z napisami: po lewej stronie IM. GEN. ST., u dołu LĘBORK, po prawej SOSABOWSKIEGO. Na tle czaszy spadochronu pomiędzy skrzydłami orła znajduje się cyfra 7. Nad białą czaszą spadochronu na czarny tle znajduje się napis HARCERSKA DRUŻYNA CZERWONYCH BERETÓW. Obramowanie emblematu jest w czarnym kolorze.

Dopuszcza się: szary lub biały orzeł spadochronowy, biały lub bordowy napis HARCERSKA DRUŻYNA CZERWONYCH BERETÓW i brak czarnego obramowania na Odznace Honorowej 7 HDCzB.

3.5. Emblemat specjalnościowy tzw. „Skrzydełko husarskie” oznacza przynależność do drużyny specjalnościowej specjalności obronnej czerwonych beretów. Emblemat (plakietka) z tarczą, na której widnieje skrzydło husarskie oraz w nowej wersji z lilijką w tarczy, a starszej wersji z napisem ZHP w kole zębatym.

Dopuszcza się dwa wzory emblematu specjalnościowego (nowszy i starszy).

IV. SZTANDAR I PROPORCE DRUŻYNY

4.1 Sztandar drużyny

4.1.1. Sztandar drużyny został ufundowany przez byłych harcerzy 7 Harcerskiej Drużyny Czerwonych Beretów. Sztandar został poświęcony i wręczony w Lęborku w dniu
7 października 2007 r. Gościem honorowym był porucznik Stanisław Kowalczyk-Kowalewski – żołnierz brygady spadochronowej generała Sosabowskiego, uczestnik kampanii wrześniowej 1939, bitwy o Narvik w 1940 roku oraz bitwy pod Arnhem w 1944 r. Z okazji tej doniosłej uroczystości harcerze otrzymali wzruszający list od wnuka gen. Sosabowskiego Stanisława Sosabowskiego z Portugalii.

4.1.2. Płat sztandaru stanowi tkanina w kształcie kwadratu o wymiarach 100 cm x 100 cm. Sztandar obszyto złotą taśmą i wykończono złotą frędzlą.

Na jednej stronie znajduje się krzyż kawalerski wykonany z tkaniny czerwonej naszytej na białą tkaninę. Pośrodku krzyża kawalerskiego, znajdują się dwie gałązki wawrzynu, haftowane złotym szychem (nić bawełniana owinięta spiralnie metalowym drucikiem). Pośrodku wieńca umieszczony wizerunek patrona drużyny – generała Stanisława Sosabowskiego.

W rogach płata umieszczone są wieńce wawrzynu. W lewym górnym rogu widnieje data powstania drużyny 1959, w prawym górnym rogu widnieje data przyjęcia imienia patrona 1983. W lewym dolnym rogu widnieje godło drużyny, w prawym dolnym rogu widnieje Bojowy Znak Spadochronowy.

Na górnym ramieniu krzyża kawalerskiego widnieje napis – zawołanie żołnierzy
1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej Tobie Ojczyzno, na dolnym ramieniu krzyża kawalerskiego widnieje napis Lębork i rok nadania sztandaru 2007.

Na stronie odwrotnej płata w kolorze bordowym, pośrodku, znajduje się krzyż harcerski, nad którym w półokręgu znajduje się napis ZWIĄZEK HARCERSTWA POLSKIEGO,
a pod spodem krzyża harcerskiego napis 7 Harcerska Drużyna Czerwonych Beretów im. gen. Stanisława Sosabowskiego Hufiec Lębork.

4.1.3. Drzewiec sztandaru wykonany jest z jasnego drewna toczonego, dwudzielne połączony tuleją z metalu białego. Na górnym końcu drzewca jest umieszczona okrągła głowica i harcerska lilijką, a na dolnym – stożkowate okucie z metalu białego.

4.2. Proporzec drużyny wraz z imieniem został nadany przez Komendanta Hufca ZHP w Lęborku w dniu 25 czerwca 1983 roku nad Jeziorem Lubowidzkim.

4.2.1. Na lewym płacie proporca znajduje się spadochron z metalowym pikującym orłem spadochronowym w środku. Wokół spadochronu znajduje się wieniec ze złotych liści lauru po lewej stronie i zielonych liści dębu po prawej. Wieniec okala napis: „7 HARCERSKA DRUŻYNA CZERWONYCH BERETÓW im. Gen. SOSABOWSKIEGO”. W rogu widnieje napis – LĘBORK.

Na prawym płacie proporca znajduje się podobizna gen. St. Sosabowskiego w berecie bordo. Gen. St. Sosabowski nigdy nie występował w berecie tego koloru, jest jednak twórcą polskich wojsk spadochronowych, których obecnym nakryciem głowy jest beret bordo. Do beretu przymocowany jest ORZEŁ wz.39 Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W rogu widnieje napis „TOBIE WIERNI”.

4.3. Proporzec nadany w Holandii

4.3.1. 15 września 1989 roku w kościele w Driel w Holandii w czasie obchodów
45 rocznicy bitwy pod Arnhem po raz pierwszy zostały poświęcone 4 proporce dla drużyn harcerskich w Polsce i jeden proporzec dla „Klubu Pikującego Orła”. Jeden z tych czterech proporców został nadany 7 HDCzB. Fundatorem był Związek Spadochroniarzy Polskich
w Anglii koło SHEFFIELD, proporzec odebrał drużynowy Krzysztof Siwka.

4.3.2. Na lewym płacie proporca znajduje się napisać HARCERSTWO POLSKIE,
a poniżej krzyż harcerski.

4.3.3. Na prawym płacie proporca znajduje się napis ZWIĄZEK POLSKICH SPADOCHRONIARZY SZEFFIELD, a poniżej w trzech herbach bojowy znak spadochronowy, bojowy znak szybowcowy i spadochroniarz.

V. ZASTĘPY – BOHATER, GODŁO, NUMERACJA PROPORCE

5.1. Każdy zastęp oprócz swojej nazwy posiada własny symbol związany w jakimś stopniu z bohaterem drużyny.

5.2. Na proporcach zastępów jedna strona płatu przedstawia spadochron z lilijką (godło drużyny z lat 1983-1986) z nazwą i napisem – LĘBORK, a druga strona płatu godło zastępu, w rogu znajduje się numer zastępu obramowany w trójkąt.

5.3. Zastęp 505 „Krzyczące Orły”

5.3.1. Nazwę swą przyjął od amerykańskiej 101 Dywizji Powietrznodesantowej biorącej udział w operacji „Market Garden”, która w swoim herbie posiada głowę orła z otwartym dziobem wydającym bojowy okrzyk.

5.3.2. Godłem zastępu jest biały drapieżny ptak z rozpostartymi skrzydłami podobny do odznaki Pułku Pilotów Szybowcowych (Glider Pilot Regiment) – brytyjskiej jednostki powietrznodesantowej z czasów II wojny światowej, odpowiedzialnej za obsługę szybowców wojskowych armii brytyjskiej i biorącej udział w działaniach wojennych m. in. w operacji Market Garden. Po wylądowaniu od pilotów szybowcowych oczekiwano walki jako piechota.

Godło zastępu różni się tym, że ptak – godło zastępu ma pochyloną głowę.

5.4. Zastęp 303 „Cichociemni”

5.4.1. Nazwę swą przyjął od żołnierzy Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej szkolonych podczas II wojny światowej na wyspach brytyjskich, którzy byli zrzucani później do okupowanego kraju. Ich zadania to: wywiad, dywersja, sabotaż, łączność, działania partyzanckie, praca wywiadowcza, szkolenie innych żołnierzy ZWZ-AK i przygotowanie do powstania, w tym dowodzenie zgrupowaniami partyzanckimi.

Żołnierze ci potocznie byli nazywani „Cichociemnymi” z racji swego przybycia (skoki ze spadochronem odbywały się nocą) i sposobu działania.

5.4.2. Godłem zastępu jest pikujący biały orzeł, który był nadawany wszystkich polskich spadochroniarzy w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie także Cichociemnym Spadochroniarzom Armii Krajowej. Numer 303 przyjęto na pamiątkę polskiego dywizjonu 303

5.5. Zastęp 506 „Czerwone Diabły”

5.5.1. Nazwę swą wywodzi od spadochroniarzy z angielskiej 1 Dywizji Powietrzno- Desantowej, którzy byli potocznie tak nazywani. Była to elitarna jednostka brytyjska, która krwią opłaciła walkę pod Arnhem o uchwycenie mostu na Renie.

5.5.2. Godłem zastępu jest wzorowane na znaku brytyjskich spadochroniarzy tzn. „Gacku” noszonym na bordowym berecie, przedstawiającym spadochron z umieszczonymi po bokach skrzydłami.

5.6. Zastęp 101 „Szara Dziesiątka”

5.6.1. Jest żeńskim zastępem. Nazwa pochodzi od koloru żeńskiego munduru i ilości druhen, które w lutym 1983 roku utworzyły ten zastęp. Cyfra 101 jest połączeniem cyfry 10 symbolizującej dziesięć pierwszych druhen i cyfry 1 symbolizującej pierwszy żeński zastęp.

5.6.2. Znakiem zastępu jest zielona koniczynka, wewnątrz której znajduje się cyfra 10.

5.7. Patrol wędrowniczy 202 „Wędrujące Orły”

5.7.1. Patrol wędrowniczy zrzesza harcerzy w wieku powyżej piętnastu lat. Nazwa patrolu nawiązuje bezpośredniego do metodyki wędrowniczej której podstawą jest wędrówka. Numer patrolu nawiązuje do numeracji zastępów 101 oraz 303. Numer 202 to połączenie tych dwóch zastępów.

5.7.2. Znakiem patrolu jest orle pióro w kolorze złotym z brązowym czubkiem – symbol odwagi, wolności i dążenia ku wyższym celom.

5.7.3. O przynależności do patrolu decyduje rada drużyny, drużynowy zatwierdza rozkazem powołanie do patrolu.

5.7.4. Harcerze należący do patrolu są jednocześnie członkami swoich pierwotnych zastępów.

5.7.5. Warunkami powołania do patrolu są:

– ukończone 15 lat (wiek wędrowniczy)

– ukończona próba na harcerza starszego (naramiennik HS)

– stałe uczęszczanie na zbiórki drużyny oraz zaangażowanie w życie drużyny

– chęć rozwoju i zdobywania stopni i odznaczeń w metodyce wędrowniczej

5.7.6. Znak patrolu wędrowniczego 202 „Wędrujące Orły” o wymiarach – wysokości 2,5 cm i szerokości ok 5 mm wyszywa się pod delikatnym skosem. Pod piórem umieszcza się kolorem złotym numer patrolu.

5.7.7. Znak przynależności nosi się na prawej klapie kieszeni munduru, 3 mm od lewego brzegu klapy, 1 cm od dolnej części klapy kieszeni.

5.8. Numeracja zastępów

Pierwszym zastępem w odnowionej drużynie był zastęp „Krzyczące Orły”. Przyjął on numerację na zwór jednego z pierwszych pułków spadochronowych w armii amerykańskiej. Pułk ten wsławił się między innymi walkami na Sycylii, pod Arnhem i w operacji „Market Garden”. Inne zastępy przyjmowały numerację trzycyfrową zmieniając zewnętrzne cyfry. Zastęp 506, którego zastępowym i założycielem był członek zastępu 505 zmienił tylko ostatnią cyfrę wskazując na to, że nowy zastęp wywodzi się od pierwszego zastępu w drużynie.

5.7.1. Harcerze z zastępów 101, 505, 506 po zaliczeniu trzeciej Wiosennej Wyprawy Czerwonego Beretu wyszywają wokół znaku złoty wieniec laurowy. Natomiast harcerze
z zastępu 303 wyszywają go w szponach pikującego orła. Nad znakiem znajduje się numer zastępu.

5.7.2. Po opuszczeniu swego zastępu (przejście do Klanu Złotego Węża) dany harcerz może nosić dalej godło zastępu, z jakiego się wywiódł. W przypadku przeniesienia się do innego zastępu harcerz wyszywa znak zastępu, do którego przeszedł.

VI. SYMBOLIKA I SPOSÓB PRZECHODZENIA KOLEJNYCH WTAJEMNICZEŃ

6.1. Każda osoba wstępująca do drużyny otrzymuje chustę i pagony koloru bordo. Następnie otwierają próbę HARCERZA STARSZEGO. Zamknięcie próby ogłoszone rozkazem drużynowego jest jednym z wymagań dotyczącym dopuszczenia do WWCzB.

6.2. Mała Wyprawa Czerwonych Beretów jest jednodniowym marszem terenowym przygotowanym przez Radę Drużyny. Termin MWCzB nie powinien przekraczać końca listopada. MWCzB może być zorganizowana po raz drugi w roku harcerskim. Po pozytywnym zaliczeniu MWCzB harcerze otrzymują plakietkę drużyny specjalnościową, pagony i chustę obszytą czarną wstążką.

6.3. Wiosenna Wyprawa Czerwonych Beretów jest dwu lub trzydniowym sprawdzianem wiedzy i umiejętności. Termin WWCzB powinien być zapowiedziany w czasie nie krótszym niż miesiąc od dnia wyprawy. Wyprawa powinna być zorganizowana do końca czerwca.

Wcześniej harcerze realizujący próbę harcerza starszego zgłaszają zakończenie realizacji próby. Rada drużyny najpóźniej na tydzień przed WWCzB rozpatruje kandydatów i dopuszcza lub nie dopuszcza ich do wyprawy. Po zaliczeniu wyprawy Rada Kręgu Czerwonego Beretu przyznaje, a drużynowy, nadaje beret bordo i uprawnia do noszenia go do następnej wyprawy. Wówczas dana osoba staje się pełnoprawnym członkiem 7 HDCzB.

Każda osoba w drużynie zobowiązana jest do przedłużania przez kolejne trzy lata prawa noszenia beretu bordo. Jeżeli tego nie uczyni, oddaje swój beret przewodniczącemu Kręgu Czerwonego Beretu i do następnej wyprawy nosi rogatywkę. W wyjątkowych wypadkach Rada Kręgu Czerwonego Beretu na wniosek Rady Dryżyny przedłuża prawo noszenia beretu, jednak bez zaliczenia WWCzB.

VII. ZBIÓRKA KONSTYTUCYJNA

7.1. Największą władzą w drużynie jest Zbiórka Konstytucyjna. Jest to pierwsza zbiórka drużyny w nowym roku harcerskim. Zbiórkę konstytucyjną zwołuje Rada Drużyny
w pierwszy piątek września. Zawiadomienie o Zbiórce Konstytucyjnej członkowie drużyny otrzymują, co najmniej na tydzień przed Zbiórką Konstytucyjną. Zbiórkę prowadzi przewodniczący lub członek Klanu Złotego Węża, a w razie nieobecności żadnej z wymienionych osób zbiórkę prowadzi drużynowy. Zbiórka jest prawomocna przy obecności 50 % + 1 członków drużyny.

Na początku zbiórki drużynowy zdaje relację z działalności drużyny w ostatnim roku harcerskim. Przewodniczący Kręgu Czerwonego Beretu, przyboczny i zastępowi zdają relację ze swej całorocznej pracy.

Po zdaniu suwaków i sznurów funkcyjnych następuje wybór drużynowego w głosowaniu tajnym.

Drużynowy wybiera przybocznego lub przybocznych. Kolejnym etapem zbiórki jest wybór zastępowych przez zastępy. Drużynowy, przyboczni i zastępowi tworzą Radę Drużyny, która działa do następnej zbiórki konstytucyjnej. Na zbiórce zostaje wybrana również Rada Kręgu Czerwonego Beretu. Rada drużyny może wybrać skarbnika, kronikarza lub innych funkcyjnych drużyny.

W szczególnym wypadku może zostać zwołana Nadzwyczajna Zbiórka Konstytucyjna. Zbiórkę tą może zwołać: Rada Drużyny i Rada Kręgu Czerwonego Beretu większością głosów, 2/3 pełnoprawnych członków drużyny.

VIII. KRĄG CZERWONEGO BERETU

8.1. Do Kręgu należą harcerze, którzy posiadają beret bordo na stałe. Skład Rady Kręgu Czerwonego Beretu może liczyć od trzech do pięciu osób. Na zbiórce Konstytucyjnej Krąg Czerwonego Beretu wybiera spośród siebie przewodniczącego, zastępcę oraz sekretarza, którzy tworzą Radę Kręgu Czerwonego Beretu.

8.2. Znakiem Rady Kręgu jest bordowa siódemka z wieńcem.

8.3. Krąg czuwa nad honorem drużyny, poszanowaniem beretu i munduru, wzajemnym poszanowaniem harcerzy. Rada ustala wymagania dla harcerzy będących na okresie próbnym, kontroluję realizację i zalicza zadania zawarte w karcie próby, opiniuje harcerzy przed WWCzB, wnioskuje do Rady Drużyny o dopuszczeniu do WWCzB. Rada Kręgu Czerwonego Beretu powołuje sztab, który ma za zadanie przygotować WWCzB. Skład sztabu w tym komendanta wyprawy zatwierdza Rada Drużyny. Do sztabu WWCzB mogą być powołani członkowie Klanu Złotego Węża. Rada Drużyny może wyznaczyć kręgowi przygotowanie innych imprez harcerskich.

IX. KLAN ZŁOTEGO WĘŻA

Członkiem Klanu zostaje osoba, która zdobyła beret bordo i wyróżniła się pracą w drużynie, a z różnych przyczyn nie może uczestniczyć w zbiórkach drużyny, jednak chce uczestniczyć w pracy drużyny. Członków klany wybierają harcerze na Zbiórce Konstytucyjnej. Członkowie Klanu posiadają wszelkie prawa w drużynie. Członkowie Klanu wybierają przewodniczącego na Zbiórce Konstytucyjnej.

9.1. Znakiem Klanu Złotego Węża jest siódemka koloru bordowego z owiniętym złotym wężem.

9.2. Znakiem przewodniczącego Klanu jest siódemka koloru bordowego z owiniętym złotym wężem, na którego głowie znajduje się korona.

X. RADA DRUŻYNY

10.1. W skład Rady Drużyny wchodzą: drużynowy, przyboczny lub przyboczni i zastępowi

10.1.2. Rady Drużyny zbiera się, co najmniej raz na dwa miesiące:

10,1.3. Zadania Rady Drużyny:

– realizuje uchwały zatwierdzone na Zbiórce Konstytucyjnej drużyny

– przygotowuje plan pracy drużyny

– podejmuje najważniejsze decyzje dotyczące drużyny

– dokonuje oceny pracy funkcyjnych

– podejmuje ważniejsze decyzje finansowe

– rozlicza z pracy i obecności

– kieruje sprawy do Kręgu Czerwonego Beretu

– zwołuje zbiórkę konstytucyjną

– dopuszcza do MWCzB i WWCzB

– organizuje akcje zarobkowe drużyny.

10.2. Drużynowy

– kieruje pracą drużyny

– realizuje plan pracy drużyny

– odpowiada za nienaruszalność Konstytucji Drużyny
– nagradza i karze
– wraz z Radą Drużyny wykonuje ustalenia Zbiórki Konstytucyjnej
– reprezentuje drużynę na zewnątrz
– wydaje rozkazy
– nadaje beret bordo
– prowadzi książkę pracy drużyny

– prowadzi spotkania Rady Drużyny.

10.3. Przyboczny

– odpowiada za dyscyplinę, prezentację, musztrę drużyny

– prowadzi ewidencję otwartych i zamkniętych prób na stopnie

– odpowiada za regulaminowe umundurowanie

– odpowiada za organizację pracy w drużynie

– prowadzi ewidencję składek

– nadzoruję pracę funkcyjnych.

– uczestniczy w spotkaniach Rady Drużyny.

10.4. Zastępowi

– prowadzą zbiórki zastępów
– organizują zbiórki zastępów
– wraz z zastępem przygotowują i realizują plan pracy zastępów
– motywują harcerki i harcerzy do zdobywania stopni i sprawności harcerskich

– uczestniczą w spotkaniach Rady Drużyny.

XI. FUNKCYJNI – ZAKRES OBOWIĄZKÓW

11.1. Kwatermistrz

– opiekuje się sprzętem drużyny
– prowadzi książkę inwentarzową
– wypożycza sprzęt drużynie
– dokonuje jego przeglądu.

11.2. Kronikarz

– gromadzi i opiekuje się archiwum drużyny
– prowadzi kronikę drużyny

– prowadzi Facebooka i inne media społecznościowe drużyny.

11.3. Proporcowi drużyny

11.3.1. Proporcowych drużyny wybiera Rada Drużyny, musi to być wyróżniający się harcerz w drużynie.

11.3.2. Proporcowych zastępów wybierają zastępy i ich wybór zatwierdza Rada Drużyny. 11.3.3. Proporcowi przechowują powierzone im proporce, dbają o ich utrzymanie i konserwację.

11.3.4. Proporcowy drużyny występuje z proporcem na uroczystościach państwowych i harcerskich oraz w innych przypadkach, o których decyduje Rada Drużyny. W razie nieobecności proporcowego Rada Drużyny wyznacza na ten czas innego harcerza.

XII. PRAWO WYBORCZE

12.1. Władze drużyny pochodzą z wyboru.

Wybory, o ile uprawnieni do głosowania nie podejmują innej uchwały odbywają się
w sposób tajny.

12.2. Za osobę wybraną uważa się tylko taką, która otrzymała najwięcej ważnych głosów, niemniej jednak niż połowę. W przypadku drugiego głosowania kandydat przechodzi większością głosów przy obecności 50 % + 1.

12.3. Funkcyjnych drużyny wybiera i może zmieniać w ciągu roku Rada Drużyny.

12.4. W razie rezygnacji zastępowego z funkcji w ciągu roku harcerskiego zastęp wybiera nowego zastępowego, a o zwolnieniu harcerza z tejże funkcji decyduje 2/3 członków zastępu po uprzednim zawiadomieniu Rady Drużyny o swojej decyzji.

12.5. Prawo kandydowania na funkcje drużynowego i przybocznego mają osoby posiadające beret bordo.

12.6. Prawo wyboru mają osoby, które zaliczyły MWCzB.

XIII. NAGRODY, KARY

13.1. Nagrody

– pochwała ustna i wyróżnienie w obecności innych harcerzy – zastępowy, przyboczny, drużynowy
– pochwała w rozkazie – drużynowy
– wyróżnienie w rozkazie – drużynowy

13.2. Kary

– upomnienie ustne – zastępowy, przyboczny
– upomnienie w rozkazie – drużynowy
– nagana w rozkazie – drużynowy
– odebrania beretu, barw i wydalenie z drużyny – Rada Drużyny
– wykluczenie z ZHP – Rada Drużyny.

XIV. STOPIEŃ PRZYNALEŻNOŚCI DO DRUŻYNY PO JEJ OPUSZCZENIU

14.1. Osoba odchodząca z drużyny nieposiadająca beretu bordo na stałe może reprezentować barwy drużyny tylko za zgodą Kręgu Czerwonego Beretu (50%+1 głosów przy obecności, co najmniej 2/3 ogółu członków Kręgu).

14.2. Osoba posiadająca beret bordo na stałe, niebędąca w drużynie może nosić beret. Reprezentować drużynę może jednak za zgodą Kręgu Czerwonego Beretu (50%+1 głosów przy obecności, co najmniej 2/3 ogółu członków Kręgu).

XV. KRĄG PRZYJACIÓŁ DRUŻYNY

15.1. Do Kręgu Przyjaciół Drużyny mogą wstąpić osoby. Które zasłużyły się w drużynie będąc jej członkami lub wspomagający drużynę w jej przedsięwzięciach. O wstąpieniu do Kręgu Przyjaciół Drużyny decyduje Rada Drużyny i Rada Kręgu Czerwonego Beretu, członkowie Kręgu Przyjaciół Drużyny, jednakże tylko ci, którzy byli poprzednio w drużynie. Członkowie Kręgu Przyjaciół Drużyny nie mają czynnego i biernego prawa wyborczego, nie opłacają składek i nie zalicza się im służby w drużynie. Mogą uczestniczyć w imprezach drużyny jako goście.

15.2. Znakiem Kręgu Przyjaciół Drużyny jest płaski węzeł z bordową siódemką w środku.

XVI. ODZNAKA HONOROWA 7 HDCZB

16.1. Odznaka Honorowa 7 HDCzB ustanowiona jest w celu uhonorowania byłych członków drużyny „za nienaganną służbę, podtrzymywanie więzi i udzielone wsparcie 7 HDCzB”.

16.2. Odznakę stanowi logo 7 HDCzB wykonane z metalu pokrytego emalią o wymiarach zbliżonych do tzw. odznak pułkowych.

16.3. Prawo nadawania odznaki posiada drużynowy na wniosek pięcioosobowej Kapituły Odznaki Honorowej 7 HDCzB.

16.4. W skład pięcioosobowej kapituły wchodzi aktualny drużynowy i wybrani czterej byli drużynowi 7 HDCzB.

16.5. Skład osobowy Kapituły wybierany jest spośród obecnego i byłych drużynowych w czasie Zbiórki Konstytucyjnej, wigilii drużyny lub na Jesiennej Grze Polowej.

16.6. Kapitułę wybierają obecny i byli drużynowi 7 HDCzB.

16.7. Potwierdzeniem nadania odznaki jest legitymacja odznaki.

XVII. RYNGRAF PAMIĄTKOWY 7 HDCZB.

17.1. Ryngraf Pamiątkowy 7 HDCzB ustanowiona jest w celu uhonorowania osób, instytucji, organizacji i firm „Za pomoc 7 HDCzB”.

17.2. Ryngraf stanowi logo 7 HDCzB wykonane z metalu pokrytego emalią o wymiarach zbliżonych do tzw. odznak pułkowych na podłożu drewnianej tarczy.

17.3. Prawo nadawania odznaki posiada drużynowy na wniosek pięcioosobowej Kapituły Odznaki Honorowej 7 HDCzB.

17.4. W skład pięcioosobowej kapituły wchodzi aktualny drużynowy i wybrani czterej byli drużynowi 7 HDCzB.

17.5. Skład osobowy Kapituły wybierany jest spośród obecnego i byłych drużynowych w czasie zbiórki konstytucyjnej drużyny, wigilii drużyny lub na Jesiennej Grze Polowej.

17.6. Kapitułę wybierają obecny i byli drużynowi 7 HDCzB.

XVIII. SKŁADKI

18.1. Wysokość składki jest zgodna z bieżącą Uchwałą Rady Naczelnej ZHP. Za ewidencję składek i zebranie ich odpowiedzialny jest przyboczny, który raz na miesiąc zobowiązany jest przedstawić je drużynowemu.

18.2. Składki członkowskie płacą również członkowie Kręgu Czerwonego Beretu i Klanu Złotego Węża.

XIX. REGULAMIN MUNDUROWY

19.1. Dziewczęta

Zgodnie z regulaminem mundurowym ZHP.

a.   koszula mundurowa damska, szara wzoru ZHP

b.   spódnica szara wzoru ZHP

c. getry czarne z białymi paskami, pas czarny parciany

d. w warunkach terenowych ciemne buty, w pomieszczeniach dopuszcza się lekkie obuwie sportowe o stonowanej barwie.

19.2. Chłopcy

Zgodnie z regulaminem mundurowym ZHP.

a.   koszula mundurowa męska, zielona wzoru ZHP;

b.   krótkie spodnie zielone wzoru ZHP bądź oliwkowe długie spodnie;

c. getry czarne z białymi paskami, pas zielony parciany.

d. w warunkach terenowych ciemne buty, w pomieszczeniach dopuszcza się lekkie obuwie sportowe o stonowanej barwie.

19.3. Barwy drużyny na mundurze

a) Nakrycie głowy

– przed WWCzB – rogatywka
– po zaliczeniu lub przedłużeniu WWCzB – beret bordo. Osoba, która nie przedłużyła prawa noszenia beretu bordo do czasu następnej wyprawy nosi rogatywkę;

Na berecie umieszczony jest znak zastępu. Znajduję się on 7 cm w lewo od środka lilijki do środka znaku na wysokości (środek znaku) 2,5 cm od środka skórzanego obszycia beretu. Dopuszcza się noszenie na berecie skrzydeł husarskich przez osoby do tego uprawnione.

b) Chusta

Przed zaliczeniem MWCzB chusta w kolorze bordo. Po zaliczeniu MWCzB chusta koloru bordo z czarnym obszyciem o szerokości 1 cm. Po zaliczeniu trzech WWCzB biały wężyk o szerokości 7 mm, naszywa się w odległości 7 mm od czarnego obszycia chusty.

c) Pagony

Wykonane z materiału w kolorze chusty (bordo), czarne obszycie pagonów o szerokości 5 mm. Biała „7” o wysokości 17 mm, grubości 2 mm, znajduje się 5 mm od dolnego paska pagonu. Gwiazdki o wymiarach 1 x 1 cm haftowane 2 mm nad „7” w ułożeniu zgodnym
z regulaminem mundurowym ZHP.

d) Emblematy

Emblemat drużyny naszywa się na prawym rękawie 2 cm poniżej wszycia rękawa.

Emblemat specjalnościowy tzw. „Skrzydełko husarskie” naszywa się na lewym rękawie 4 cm poniżej wszycia rękawa.

Lilijkę instruktorską naszywa się lub haftuje 3 cm od plakietki na lewym rękawie.

e) Znaki przynależności do Kręgu i Klanu

Znak Klanu Złotego Węża – bordowa siódemka o grubości 3 mm, wysokości 17 mm
z owiniętym dookoła wężem o grubości 3 mm.

Znak Rady Kręgu Czerwonego Beretu – wieniec laurowy szerokości 3 cm z siódemką
w środku o grubości 3 mm. Siódemka koloru bordo. Wieniec koloru:

      Złotego – przewodniczący Kręgu
      Srebrnego – zastępca przewodniczącego
      Brązowego – sekretarz.

Znaki przynależności nosi się na prawej kieszeni (klapie) munduru, 3 mm od lewego brzegu klapy, 1 cm od dolnej części klapy kieszeni.

f) Pozostałe elementy umundurowania według regulaminu mundurowego ZHP.

Opracował pwd. Krzysztof Siwka – jesień 1985 r.

Uzupełniono na obozie w Bieszczadach w lipcu 1986 r. i zatwierdzono na Zbiórce Konstytucyjnej 7.09.1986 r.

Poprawki wniesiono na Nadzwyczajnej Zbiórce Konstytucyjnej 5.01.1991 r.

Opracowanie graficzne – phm. Mariusz Bartosiak 1991 r.

Poprawki wniesiono na Nadzwyczajnej Zbiórce Konstytucyjnej 13.12.2003 r.

Wersja elektroniczna i zdjęcia – phm. Marek Andryskowski 20.12.2004 r.

Wersja elektroniczna uzupełniona – pwd. Dagmara Kamrowska 21.07.2013 r.

Poprawki z 27.12.2012 r. wniesiono i zatwierdzono na Zbiórce Konstytucyjnej 6.09.2013 r.

Poprawki wniesiono i zatwierdzono na Nadzwyczajnej Zbiórce Konstytucyjnej 16.10.2015 r.

Poprawki wniesiono i zatwierdzono na Zbiórce Konstytucyjnej 9.09.2016 r.

Poprawki wniesiono i zatwierdzono na Zbiórce Konstytucyjnej 6.09.2019 r.

Korekta tekstu i grafik – hm. Krzysztof Siwka 4.09.2025 r.

Poprawki wniesiono i zatwierdzono na Zbiórce Konstytucyjnej 5.09.2025 r.